6 września 2021 roku, zmarła profesor Anna Palej, architekt, nauczyciel akademicki, naukowiec, oddana studentom i swoim współpracownikom, nauczyciel wielu pokoleń studentów.

W latach 1971-2014 była pracownikiem naukowo-dydaktycznym na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Dwukrotnie przebywała na stypendiach naukowych za granicą: w roku 1984 w Melbourne University a w roku 1991 w USA na Stypendium Kościuszkowskim. W latach 1991-1994 pracowała jako Visiting Professor w College of Architecture and Planning, University of Tennessee.

W roku 2012 rozpoczęła pracę dydaktyczną i naukową na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Od 2020 roku weszła w skład Wydziałowej Rady Naukowej Dyscypliny Architektury i Urbanistyki, była także pełnomocnikiem Dziekana ds. ewaluacji i hospitacji.

Była wybitnym Pedagogiem szanowanym i lubianym przez studentów, o niezwykłej cierpliwości i pasji. Potrafiła zainteresować i przekazać wiedzę, rozbudzając ciekawość i entuzjazm przyszłych architektów. Była dociekliwym naukowcem, o precyzyjnym warsztacie naukowym, autorką wielu publikacji. Jej zainteresowania skupiały się na urbanistyce i zagadnieniach z nią związanych m.in. z rehabilitacją architektoniczną i urbanistyczną; kształtowaniem przestrzeni publicznych miasta, zwłaszcza jego bezpieczeństwa oraz wpływających na kształt otoczenia. Szczególnie ważne miejsce w jej badaniach naukowych odgrywało dziecko i jego relacje z przestrzenią. Była niestrudzoną propagatorką ruchu skierowanego na edukację architektoniczną dzieci i młodzieży, opracowując programy i zdania dla Warsztatów artystyczno-edukacyjnych „Architektura dla wszystkich", organizowanych cyklicznie na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.

Nade wszystko była skromnym i prawym Człowiekiem, do końca swoich dni odpowiedzialną i wykonującą obowiązki dydaktyczne, naukowe i akademickie z zaangażowaniem, sumiennością i pasją.
Taką Ją zapamiętamy: życzliwą, przyjacielską, opanowaną i uśmiechniętą.

Żegnamy Cię Aniu, Pani Profesor, Przyjaciółko.